رایج‌ترین رقیق‌کننده خون کدامند و موارد مصرف آن‌ها چیست؟

داروهای رقیق‌ کننده خون از لخته‌شدن خون و بروز حمله قلبی یا سکته مغزی جلوگیری می‌کنند. با مطالعه‌ی مقاله، بیشتر در مورد نحوه کار داروهای رقیق‌ کننده خون، این که چه کسانی باید از آن‌ها استفاده کنند، عوارض جانبی و داروهای گیاهی و طبیعی رقیق‌کننده خون مطلع شوید. در این مقاله گفته شده برای رفع غلظت خون با داروهای رقیق‌ کننده خون آسپرین، آ اس آ، وارفارین و یا در طب سنتی با عرقیات و دمنوش و مواد غذایی رقیق‌ کننده خون آن را درمان کنید.

رقیق‌کننده‌های خون چطور عمل می‌کنند؟

رقیق‌کننده‌های خون (Blood thinner)، نه خون را رقیق می‌کنند و نه می‌توانند لخته‌ها را بشکنند، در واقع رقیق‌کننده‌های خون داروهایی هستند که به گردش خون در رگ‌ها و شریان‌ها کمک کرده و همچنین از تشکیل و بزرگ‌شدن لخته‌های موجود خون، جلوگیری می‌کنند. برخی از داروهای ضدانعقادی، با کمک مهار فعالیت ویتامین K کبد، این کار را انجام می‌دهند. بدن شما جهت ساخت پروتئین‌هایی بنام فاکتورهای انعقادی، نیازمند ویتامین K است. این‌ ویتامین به سلول‌های خون و پلاکت‌ها کمک می‌کند تا بهم متصل شوند.

پزشکان از داروهای رقیق‌کننده برای معالجه برخی از انواع بیماری‌های قلبی، نقص قلبی و سایر شرایطی که خطر ابتلا به لخته‌های خطرناک را افزایش می‌دهند، استفاده می‌کنند. این داروها می‌توانند از شما در برابر سکته قلبی و مغزی محافظت کنند، ولی با خطراتی مانند خونریزی بیش‌ازحد هم همراه هستند. البته فشار خون بالا نیز، درصورتی‌که درمان و کنترل نشود، در نهایت منجر نارسایی قلبی، سکته و بیماری‌های کلیوی خواهد شد.

مزایای نجات‌بخش این داروها اغلب از خطرات احتمالی‌شان بیشتر است. با این وجود، مهم است که قبل از شروع مصرف داروی رقیق‌کننده خون، در موردشان آگاهی داشته باشید.

برخی از داروهای رقیق‌کننده خون، باعث می‌شوند تا سلول‌های خون (پلاکت‌ها) به دیواره رگ‌های خونی و به یکدیگر نچسبند. برخی دیگر از این داروها، از تشکیل لخته‌های خون جلوگیری می‌کنند، که به ترتیب بعنوان داروهای ضدپلاکت و ضدانعقاد شناخته می‌شوند. ضدپلاکت‌ها نسبت به ضدانعقادها ضعیف‌ترند و برای افرادی که در معرض خطر لخته‌شدن خون در آینده هستند، تجویز می شود.

رقیق‌کننده خون دارویی است که بصورت خوراکی یا داخل وریدی (از طریق ورید) استفاده می‌شود. لخته‌های خون می‌توانند جریان خون به قلب، ریه‌ها یا مغز را متوقف کرده و باعث حمله قلبی یا سکته مغزی شوند.

داروهای رقیق‌کننده خون، باید دقیقاً طبق دستور مصرف شوند. وقتی داروها را به‌درستی و به میزان کافی مصرف نمی‌کنید، تاثیرگذاری دارو کاهش می‌یابد و همچنین مصرف زیاد آن‌ها می‌تواند منجر به خونریزی شدید شود.

بطور کلی، درصورت ابتلا به بیماری قلبی، از جمله بیماری دریچه قلب و ضربان قلب نامنظم، پزشک ممکن است توصیه کند که از یک رقیق‌کننده‌ خون استفاده کنید.

لیست داروهای رقیق‌کننده خون

دو نوع داروی رقیق‌کننده خون وجود دارد. نوع اول، داروهای ضدانعقاد خون هستند که مانع لخته‌شدن خون و یا تبدیل‌شدن آن به توده‌ی جامدی از سلول‌هایی که بهم چسبیده‌اند، می‌شوند. این نوع از رقیق‌کننده‌ها بیشتر به‌شکل قرص موجودند. برخی از معروف‌ترین داروها در این گروه، عبارتند از:

• آپیکسابان (الیکوییس) – Apixaban (Eliquis)
• دابیگاتران (پراداکسا) – Dabigatran (Pradaxa)
• ادوکسابان (ساوایسا) – Edoxaban (Savaysa)

• فونداپارینوکس (آریکسترا) – Fondaparinux (Arixtra)
• هپارین (فراگمین، اینوهپ و لونوکس) – Heparin Lovenox)، Fragmin، Innohep)
• ریواروکسابان (زارلتو) – Rivaroxaban (Xarelto)
• وارفارین (کومادین، جانتون) – Warfarin (Coumadin, Jantoven)

دیگر انواع قوی‌تر این داروها، بصورت آمپول و یا از طریق تزریق داخل وریدی در خانه و یا بیمارستان تجویز می‌شوند. برخی از معروف‌ترین آن‌ها شامل هپارین و فونداپارینوکس می‌باشد.

دسته دوم از داروهای رقیق‌کننده خون، ضد پلاکت‌ها نام دارند. این دسته از داروها، ذرات کوچک خون بنام پلاکت‌ها را هدف قرار می‌دهند. این‌ها به شکل قرص موجودند و شامل موارد زیر می‌باشند:

• آسپرین – Aspirin
• کلوپیدوگرل (پلاویکس) – Clopidogrel (Plavix)
• دیپیریدامول (پرزانتین) – Dipyridamole (Persantine)
• پراسوگرل (افینت) – Prasugrel (Effient)
• تیکاگرلور (بریلینتا) – Ticagrelor (Brilinta)
• ووراپاکسار – Vorapaxar (Zontivity)

اسامی قرص‌های رقیق‌کننده خون (ضدپلاکت‌ها):

 آسپرین، کلوپیدوگرِل (پلاویکس)، دی‌پیریدامول (پرزانتین)، پراسوگرل (افینت) از انواع قرص‌های رقیق‌کننده خون (ضدپلاکت‌ها) می‌باشند.

چه کسانی باید از رقیق‌ کننده خون استفاده کنند؟

هر ساله حدود 2 تا 3 میلیون نفر از داروهای رقیق‌کننده خون استفاده می‌کنند. اگر قبلاً دچار سكته قلبی یا مغزی شده‌اید، ممکن است به این داروها احتیاج داشته باشید، زیرا این داروها می‌توانند خطر سکته مغزی و یا حمله قلبی دوم را كاهش دهند.

همچنین در صورت ابتلا به بیماری قلبی یا عروق خونی، ریتم نامنظم قلب، لوپوس یا ترومبوز ورید عمقی (DVT یا ترومبوز ورید عمقی، نوعی لخته خون خطرناک است که اغلب در پاها ایجاد می‌شود.)، ممکن است به این نوع از داروها احتیاج داشته باشید. احتمال تشکیل لخته‌ی خون در افرادی که اضافه وزن دارند، اخیراً جراحی کرده‌اند و یا دریچه قلب مصنوعی دارند، بیشتر است.

برخی از افراد فقط به‌مدت چند ماه به این رقیق کننده‌های خون احتیاج دارند. اما درصورتی‌که مشکلات سلامتی مداوم و مزمنی دارید، ممکن است لازم باشد تا آن‌ها را طولانی مدت مصرف کنید.

اگر مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی هستید، رقیق‌کننده خون می‌تواند به شما در جلوگیری از سکته مغزی کمک کند.

آیا رقیق‌ کننده‌های خون عوارضی دارند؟

لخته‌شدن خون همواره چیز بدی نیست، وقتی قسمتی از بدن بریده می‌شود، لخته‌شدن خون موجب بسته شدن زخم شده و شما خون زیادی از دست نمی‌دهید. رقیق‌کننده‌های خون از لخته‌شدن جلوگیری می‌کنند. بنابراین، مصرف این نوع از داروها حتی در جراحت‌ها و بریدگی‌های کوچک، باعث خونریزی بیش‌تر می‌شوند.

پس شما باید هنگام شرکت در فعالیت‌هایی که ممکن است باعث بروز هر نوع آسیب‌دیدگی شود، بیشتر مراقب باشید. اگر سقوط کردید یا به سرتان ضربه‌ای شدید وارد شد، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. حتی اگر در پوست‌تان زخمی ایجاد نشود، امکان دارد خونریزی داخلی داشته باشید.

رقیق‌کننده خون ممکن است در برخی افراد عوارض جانبی ایجاد کند. خونریزی بیش‌ازحد معمول‌ترین واکنش است. عوارض این داروها شامل موارد زیر هستند:

• دوره‌های قاعدگی سنگین‌تر از حد طبیعی
• خون در ادرار و یا مدفوع
• خونریزی از لثه یا بینی
• استفراغ یا سرفه بهمراه خون
• سرگیجه
• ضعف عضلانی
• سردرد و یا معده درد شدید
• خونریزی بیش‌ازحد از بریدگی
• خون دماغ
• ریزش مو
• بثورات

پزشک ممکن است به شما بگوید که مشارکت خود را در فعالیت‌های ورزش های محدود کنید تا خطر خونریزی کاهش یابد. با این وجود، این بدان معنی نیست که شما نمی‌توانید ورزش کنید یا به زندگی عادی خود ادامه دهید. شنا، پیاده‌روی و آهسته دویدن اشکال بسیار خوبی برای ورزش بوده و برای بیشتر افرادی که ضدانعقاد خون مصرف می کنند، بی‌خطر است. پس باید با پزشک خود مشورت کنید تا مشخص شود که کدام نوع ورزش ممکن است برای شما مناسب باشد.

به دندانپزشک خود حتما بگویید که داروی رقیق‌کننده خون استفاده می‌کنید.

هنگام استفاده از چاقو، قیچی یا تجهیزات دیگر، بیشتر مواظب باشید.

آیا رقیق‌کننده خون بر فشار خون تاثیر می‌گذارد؟

مصرف داروهای رقیق‌کننده خون برروی فشار خون تاثیرگذارند. بطور مثال، استفاده از داروهای آسپرینی ممکن است باعث افزایش فشار خون شوند و به دنبال افزایش فشارخون، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی نیز بالا می‌رود. همچنین درصورت داشتن فشار خون بسیار بالا نباید از هپارین استفاده نمود.

جهت کنترل و درمان فشارخون بالا و یا پایین می‌توان از داروها و طب سنتی و گیاهی کمک گرفت.

هشدارها و تداخلات دارویی رقیق‌کننده‌های خون

انواع مکمل‌های غذایی، گیاهان و داروهای مختلف ازجمله داروهای بدون نسخه ممکن است با داروی رقیق‌کننده‌‌ای که مصرف می‌کنید، تداخل ایجاد کنند. این امر، در تاثیرگذاری دارو اثر خواهد گذاشت. تعدادی از آنتی بیوتیک، داروهای ضدقارچ ، تسکین‌دهنده‌های درد و کاهش‌دهنده‌های اسید، می‌توانند خطر خونریزی را در شما افزایش دهند. داروهای دیگر از جمله قرص‌های جلوگیری از بارداری می‌توانند اثرات ضدانعقادی را کاهش داده و خطر ابتلا به لخته خون را افزایش دهند.

 با این وجود تمام داروها با رقیق‌کننده‌ها تداخل ایجاد نمی‌کنند، اما قبل از استفاده از هرگونه دارویی همراه با رقیق‌کننده، لازم است تا با پزشک و مخصوصا دندانپزشک خود مشورت کنید و هیچگونه داروی جدیدی را بدون تأیید آن‌ها، شروع نکنید.

علاوه بر تداخلات دارویی، برخی موادغذایی نیز با داروهای رقیق‌کننده خون تداخل ایجاد می‌کنند.

• ویتامین K

ویتامین K می‌تواند اثربخشی برخی از داروهای رقیق‌کننده‌ی خون مانند وارفارین را کاهش دهد. بسته به نوع داروی خاصی که مصرف می‌کنید، ممکن است هنوز هم بتوانید غذاهایی با سطح ویتامین K کم تا متوسط ​​مصرف کنید. با این وجود، باید از خوردن غذاهای خاصی که حاوی مقادیر متوسط ​​تا زیاد ویتامین K هستند، خودداری کنید. لذا باید دررابطه با رژیم غذایی‌تان با پزشک مشورت کنید. در مصرف کلم، جوانه‌های بروکسل، کلم بروکلی، مارچوبه، کاهو، اسفناج، سبزی خردل، شلغم و … با داروهای رقیق‌کننده احتیاط کنید.

• گیاهان و چای‌های مختلف

افرادی که از داروهای ضدانعقاد استفاده می‌کنند، باید از مکمل‌های گیاهی و چای‌ها با احتیاط استفاده کنند. گیاهان مختلفی با ضدانعقادها و داروهای رقیق‌کننده خون تداخل ایجاد می‌کنند. این گیاهان همچنین می‌توانند خطر خونریزی و میزان خونریزی را افزایش دهند.

قبل از استفاده از هر نوع مکمل گیاهی یا چای، مخصوصاً موارد زیر، با پزشک خود مشورت کنید:

• بابونه
• اکیناسه
• میخک
• روغن گل مغربی
• دونگ‌کوئی
• شیرین‌بیان
• جینسنگ
• جينكوبيلوباطلایی
• گل مهر طلا

همچنین مصرف نوشیدنی‌های الکلی و آب زغال‌اخته، همزمان با داروی رقیق‌کننده خون می‌تواند مضر باشند. تا حدامکان از این موارد خودداری کنید.

بهترین موادغذایی رقیق‌کننده خون

برخی از غذاها و گیاهان، ضدانعقادها و رقیق‌کننده‌های خون طبیعی هستند و می‌توانند به جلوگیری از لخته‌شدن خون کمک کنند. اگر درحال استفاده از داروهای رقیق‌کننده خون هستید، قبل از خوردن این غذاها با پزشک خود مشورت کنید، زیرا مصرف آن‌ها با هم موجب رقیق شدن بیش‌ازحد خون‌تان می‌شود.

برای غلظت خون چه بخوریم؟

ضدانعقاد‌های طبیعی شامل موارد زیر است:

• سیر
• زنجبیل
• تخم کرفس
• بادیان رومی یا انیسون

غذاهای سرشاراز ویتامین E نیز از رقیق‌کننده‌های خون طبیعی بوده و تعدادی از روغن‌ها از جمله روغن زیتون، ذرت، سویا و جوانه گندم حاوی ویتامین E هستند. منابع غذایی دیگری که حاوی ویتامین E می‌باشند، شامل موارد زیر هستند:

• اسفناج
• گوجه‌فرنگی‌ها
• انبه
• کیوی
• کره بادام زمینی
• بادام
• دانه آفتابگردان
• کلم بروکلی

داروهای ضدانعقاد طبیعی می‌توانند برای سلامت قلب شما مفید باشند، اما آن‌ها را با احتیاط مصرف کنید.

میوه‌های رقیق‌کننده خون

برخی از میوه‌ها از جمله انبه، کیوی سرشار از ویتامین E هستند که در رقیق‌ کردن‌ خون موثرند. سایر میوه‌ها که ممکن است بعنوان رقیق‌کننده خون طبیعی عمل کرده و به کاهش خطر لخته‌شدن خون کمک کنند، شامل موارد زیر هستند:

انواع توت‌ها، گیلاس، انگور، گریپ‌فروت، آناناس و انار می‌توانند در رقیق‌کردن خون موثر باشند.

معجزه ادویه‌جات رقیق‌کننده خون

در ادامه با ادویه‌جات و رقیق‌کننده‌های خون طبیعی آشنا می‌شویم.

1. زردچوبه

زردچوبه ادویه‌ای است که به غذاها، رنگ زردی می‌دهد و از دیرباز نزد مردم و در طب سنتی مورد استفاده قرار می‌گرفته است. برطبق مطالعه‌ای، یکی از ترکیبات اصلی زردچوبه یعنی کورکومین، بعنوان ضدانعقادکننده عمل می‌کند. این ماده مانع تجمع پلاکت‌ها و تشکیل لخته‌های خون می‌شود

2. زنجبیل

زنجبیل از خانواده همان زردچوبه بوده و حاوی سالیسیلات است. سالیسیلات یک ماده شیمیایی طبیعی است که در بسیاری از گیاهان یافت می‌شود. آن‌ها از اسیدسالیسیلیک مشتق شده‌اند.

اسیداستیل‌ سالیسیلیک، که بطور مصنوعی از سالیسیلات مشتق می‌شود و معمولاً آسپرین نامیده می‌شود، می‌تواند در جلوگیری از حمله قلبی و سکته مغزی کمک کند.

موادغذایی که حاوی سالیسیلات هستند شامل آووکادو، فلفل قرمز، برخی توت‌ها و گیلاس می‌باشند که ممکن است از لخته شدن خون پیشگیری کنند. البته مطالعات بیشتری نیاز است تا مشخص شود که آیا این مواد به اندازه‌ داروهای نسخه‌ای موثرند یا خیر.

3. دارچین

دارچین و سنا، هر دو بطور گسترده‌ای در دسترس‌ بوده و حاوی کومارین هستند. کومارین یک ماده شیمیایی است که در برخی داروهای خاص، بعنوان یک ضدانعقاد قوی عمل می‌کند.

دارچین همراه با سنا ممکن است فشار خون را کاهش داده و التهاب ناشی از آرتریت و دیگر بیماری‌های التهابی را تسکین دهد. با این حال، مطالعاتی که روی انسان انجام شده، هیچ مدرکی مبنی بر ارتباط دارچین با سلامتی انسان را ارائه نمی‌دهد.

هنگام استفاده از دارچین بعنوان رقیق‌کننده خون، احتیاط کنید. مطالعاتی حاکی از این است که مصرف طولانی مدت دارچین در غذاها، از جمله نان‌های حاوی دارچین و چای‌ها، می‌تواند موجب آسیب کبدی شود.

4. فلفل کاین

فلفل‌های کاین (هندی) به‌دلیل دارا بودن مقادیر زیادی سالیسیلات، می‌توانند اثر رقیق‌کنندگی خون قوی در بدن‌تان، داشته باشند. این فلفل‌ها را می‌توان بصورت کپسول مصرف کرد یا به‌راحتی بعنوان ادویه‎ای برای غذا استفاده نمود. فلفل‌های کاین می‌توانند فشار خون شما را کاهش داده و گردش خون را افزایش دهند.

5. سیر

سیر علاوه بر دادن طعمی مطبوع به غذا، دارای خواص آنتی‌بیوتیکی و ضدمیکروبی طبیعی است. برخی تحقیقات حاکی از فعالیت‌های ضدترومبوتیکی پودر سیر بدون‌بو است. ماده‌ی ضدترومبوتیک، ماده‌ای است که تشکیل لخته‌خون را کاهش می‌دهد.

سایر بررسی‌هایی که برروی سیر انجام شده، نشان می‌دهد که سیر ممکن است خون را رقیق کند، اگرچه اثرات آن کم و کوتاه‌مدت است. با این وجود، آكادمی پزشكان خانواده آمریكا توصیه می‌كند که به‌دلیل خاصیت ضدترومبوتیک سیر، افراد مصرف مقادیر زیاد سیر را 7 تا 10 روز قبل از جراحی، متوقف كنند.

6. گینکوبیلوبا

 پزشکان طب سنتی چین سالیان سال سال است که از برگ‌های درخت گینکوبیلوبا استفاده کرده‌اند. گینکو یک مکمل گیاهی بسیار محبوب در ایالات متحده و اروپا نیز هست. افراد به دلایل مختلف از جمله اختلالات خون، مشکلات حافظه و کمبود انرژی، آن را مصرف می‌کنند.

برطبق برخی منابع، گینکو خون را رقیق می‌کند و اثرات فیبرینولیتیک دارد. این بدان معناست که ممکن است لخته خون را حل کند. مطالعه‌ای گزارش داده که عصاره گینکو اثرات مشابه استرپتوکیناز دارد، دارویی که برای درمان لخته‌های خون استفاده می‌شود.

این تحقیق در آزمایشگاه انجام شده و هنوز برروی افراد یا حیوانات انجام نشده است. لذا تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود که آیا gingko همان اثرات را در بدن انسان هم دارد یا خیر.

7. عصاره هسته انگور

شواهدی وجود دارد كه نشان می‌دهد عصاره هسته انگور ممكن است برای برخی بیماری‌های قلبی و خونی مزایای بالقوه‌ای داشته باشد. این ماده حاوی آنتی‌اکسیدان‌هایی است که می‌توانند از رگ‌های خونی محافظت کرده و از فشار خون بالا جلوگیری کنند.

عصاره هسته انگور همچنین می‌تواند بعنوان یک ماده طبیعی رقیق‌کننده خون عمل کند. به دلیل این تأثیرات، توصیه شده که افراد مبتلا به اختلالات خونی، افرادی که داروهای رقیق‌کننده خون مصرف می‌کنند و افرادی که باید جراحی انجام دهند، نباید عصاره هسته انگور مصرف کنند.

8. دونگ‌کوئی

دونگ‌کوئی، یکی دیگر از گیاهان سنتی چینی است که ممکن است لخته‌شدن خون را کاهش دهد. مطالعات انجام شده برروی حیوانات حاکی از آن است که دونگ‌کوئی مدت زمان لخته‌شدن خون را به میزان قابل‌توجهی افزایش می‌دهد.

این اثر ممکن است ناشی از محتوای کومارین دونگ‌کوئی باشد، همان ماده‌ای که دارچین را به ضدانعقادکننده‌ای قوی تبدیل می‌کند.

9. بابونه کبیر (Feverfew)

بابونه کبیر یک گیاه دارویی است که مردم از آن برای میگرن، برخی از اختلالات گوارشی و تب استفاده می‌کنند.

این گیاه ممکن است با مهار فعالیت پلاکت‌ها و جلوگیری از لخته ‌شدن خون بعنوان یک رقیق‌کننده خون نیز عمل کند. Feverfew به شکل کپسول یا مایع موجود است.

10. بروملین

بروملین آنزیمی است که افراد از هسته و ساقه‌ی آناناس استخراج می‌کنند. این ماده ممکن است یک داروی مؤثر برای بیماری‌های قلبی عروقی و فشار خون بالا باشد.

تحقیقات نشان می‌دهد که بروملین می‌تواند باعث رقیق‌شدن خون، تجزیه لخته‌ی خون و کاهش تشکیل لخته‌های جدید می‌شود. آنزیم بروملین همچنین دارای خواص ضدالتهابی است.

معرفی قویترین رقیق‌کننده خون گیاهی

مواد طبیعی زیادی وجود دارند که می‌توانند لخته‌شدن را تا حدی کاهش دهند. اما بعید است که داروهای طبیعی به اندازه داروهای رقیق‌کننده خون مؤثر باشند و افرادی‌که خطر لخته شدن خون در آن‌ها زیاد است، نباید از این مواد بجای داروهای تجویزی استفاده کنند. اگرچه این مواد طبیعی هستند، برخی از مواد و موادغذایی بخصوص وقتی‌که همراه با دارو مصرف می‌شوند، ممکن است خون را بیش‌ازحد رقیق کنند. این امر خطر خونریزی را افزایش می‌دهد.

در حالیکه افراد معمولاً می‌توانند غذاهایی با خاصیت رقیق‌کنندگی خون را به میزان مناسب و با خیال راحت مصرف کنند، اما لازم است قبل از استفاده از داروهای گیاهی مانند دونگ‌کوئی و عصاره هسته انگور، با پزشک صحبت کنند.

درمان گیاهی غلظت خون در طب سنتی

گیاهان همواره بعنوان منبع طبیعی دارو، برای درمان بیماری‌ها در نظر گرفته می‌شوند. البته به‌یاد داشته باشید که در طب سنتی داشتن رژیم غذایی مناسب بسیار مهم است. بعضی از غذاها مانند سبزیجات سبز و برگ‌دار حاوی ویتامین K هستند که می‌توانند اثربخشی برخی از داروهای رقیق‌کننده‌ی خون را کاهش دهند و همچنین باعث کاهش فشار خون شوند. در مورد رژیم خود با پزشک‌تان صحبت کنید.

گیاهان طبیعی زیادی وجود دارند که رقیق‌کننده‌ و ضدانعقادهای خون هستند که حتی ممکن است مردم از سال‌ها پیش از اثرات آن بهره ‌برده‌اند. بعنوان مثال گیاه دونگ‌کوئی و جینکوبیلوبا که در طب سنتی چینی استفاده می‌شود و یا ریشه رازیانه که دارای کومارین است و این ماده، رقیق‌کننده خون است.. لذا کسانیکه دچار انسداد رگ‌ها هستند، می‌توانند از جوشانده‌ی ریشه‌ی رازیانه استفاده کنند. همچنین چای گزنه که موجب کاهش غلظت خون می‌شود.

گیاهانی مانند شاتره وعرق یونجه و خارخاسک تصفیه کننده‌های خون می‌باشند.

از داروهای گیاهی دیگری که جهت درمان غلظت خون بالا استفاده می‌شود و رقیق‌کننده‌های خون هستند، دارچین، آنتوم، سداب، شوید، سیر، شیرین‌بیان، زنجبیل، گل راعی، کاملیا سیننسیس، آلبالو، لیموترش، زیره سبز و جعفری، پیاز قرمز(Allium cepa) هستند که بعنوان مهم‌ترین داروهای گیاهی مؤثر بر غلظت خون شناخته می‌شوند.

سوالات متداول

آیا رقیق‌کننده خون شما را لاغر می‌کند؟

رقیق کننده‌های خون برای کاهش وزن نیستند و باعث لاغری نمی‌شوند، بلکه شرایط قبلی فردی که داروهای رقیق‌کننده خون را استفاده می‌کند، صرفا دلیلی بر کاهش وزن است.

آیا رقیق‌کننده خون باعث خستگی می‌شود؟

گذشته از مسائل مربوط به خونریزی، چندین عارضه جانبی وجود دارد که با رقیق‌کننده‌های خون در ارتباط‌ هستند، مانند حالت تهوع و تعداد کم سلول در خون. کاهش سلول‌های خون باعث خستگی، ضعف، سرگیجه و تنگی نفس می‌شود.

عوارض قرص آسپرین چیست؟

برای غلظت خون از آسپرین استفاده می‌کنید؟ آسپرین بچه یا قرص آسپرین چیست؟ آسپرین یکی از داروهای بسیار رایج بوده که دارای عوارض جانبی نیز هست.

در صورت داشتن علائمی آلرژیکی مانند کهیر، تنفس دشوار، تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو، استفاده از این دارو را متوقف کرده و اگر علائمی مانند موارد زیر را داشتید با پزشک خود مشورت کنید.

• زنگ زدن در گوش، سردرگمی، توهم، تنفس سریع، تشنج
• تهوع شدید، استفراغ یا درد معده.
• مدفوع خونی یا قیری رنگ شدن مدفوع، سرفه کردن یا استفراغی که شبیه به قهوه بنظر می‌رسد.
• تبی که بیش از 3 روز طول بکشد. یا تورم یا درد بیشتر از 10 روز.

عوارض جانبی عمومی آسپرین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد معده، سوزش سر دل
• خواب‌آلودگی یا سردرد خفیف.

کلام آخر

داروهای ضدانعقاد و رقیق‌کننده خون داروهایی هستند که برای پیشگیری از تشکیل لخته خون و یا پیشگیری از بزرگ‌تر شدن لخته‌ی موجود، تجویز می‌شوند. این داروها مانع تشکیل لخته‌های خطرناک در قلب، سرخرگ‌ها و سیاهرگ‌ها می‌شوند.