توسط : بیماری پیسی؛ از بیماری‌های شایع پوستی است که موجب از بین رفتن رنگدانه‌های پوستی و ایجاد لک‌های سفید مانند بر روی پوست بدن میشود. پیسی، یک بیماری قدیمی و چندین هزار ساله است حتی در قرآن نیز به آن اشاره شده است. پیسی با دو نام بَرَص و ویتیلیگو نیز معروف است.
هنوز دلیل علمی و ثابت شده‌ای مبنی بر چگونگی پیدایش این بیماری ارائه نشده است و هیچ یک از نظریه‌های دانشمندان به مرحله اثبات نرسیده‌اند. با این وجود؛ دارویی نیز مبنی بر ریشه‌کن کردن این بیماری به طور قطعی کشف نشده است.
بیماری بَرَص با تخریب غشاهای مخاطی در نواحی مختلف بدن ظاهر میشود. اما مختص یک محل خاصی از بدن نیست ولی در بیشتر مواقع بر روی دست، صورت و پاها به صورت قرنیه‌ای ظاهر میشود. منظور از قرنیه‌ای یعنی کف هر دو دست، دو طرف صورت و… . به صورت کلی‌تر می‌توان گفت که اگر بیماری پیسی در نواحی که رویش مو در آن‌جا قرار دارد ظاهر شود، باعث سفید شدن موهای آن قسمت از بدن میشود.
شدت این بیماری با قرارگرفتن در معرض نور خورشید، افزایش می‌یابد زیرا که پرتوهای خورشید را به عنوان محرک های بیماری پیسی معرفی می‌کنند. از این رو برای افرادی که مستعد بیماری بَرَص هستند استفاده از عینک آفتابی، چتر و ضد آفتاب‌های (مرتبط با این بیماری) پیشنهاد میشود.
بهتر است بدانید این بیماری خطرناک نیست و هیچ منبع علمی مرگ گیرنده را به دلیل این بیماری تایید نکرده است. با این وجود می‌توان گفت: بیماری پیسی یکی از انواع بیماری‌های پوستی و خوش‌خیم است که در دسته اختلالات ناشی از سیستم ایمنی بدن قرار می‌گیرد. برای آشنایی بیشتر و کسب اطلاعات مفید و کاردبردی درباره این بیماری پوستی با پزشکان کافه نبض همراه شوید.
بیماری پیسی(ویتیلیگو یا بَرَص) چیست؟
همانطور که در مقدمه و متن بالا به آن اشاره کردیم، پیسی نوعی بیماری است که عمدتا از اختلالات سیستم ایمنی بدن ایجاد میشود. بَرَص نوع شناخته شده‌ای از بیماری‌های پوستی است و تاکنون هیچ نظریه و دلیل واحدی مبنی بر به وجود آمدن این بیماری بر روی بدن انسان وجود ندارد. از طرف دیگر مهم‌ترین نظریه و ایده‌ای که بیشتر دانشمندان بر روی آن اتفاق نظر دارند این است که بدن پادتن هایی می‌سازد که باعث میشود ملانوسیت های خود را تخریب و آسیب پذیرتر کند و یا اینکه به طور خود به خود و بر اثر یک اختلال ناشناخته، ملانوسیت ها تخریب می‌شوند که این خود دلیل ایجاد ایجاد بیماری پوستی پیسی است.
چرا بیماری پیسی(ویتیلیگو، بَرَص) از شایع‌‌‌‌ترین بیماری‌های پوستی است؟
در کل برای این بیماری سه نظریه عمده طراحی شده است که عبارتند از:
- ممکن است سلول‌هایی که وظیفه ساخت رنگدانه‌ها را بر عهده دارند، خود نیز آن‌ها را از بین ببرند یا موجب تخریب آن‌ها شوند. به بیان واضح‌تر؛ یعنی سلول‌هایی که وظیفه ساخت این رنگدانه‌ها را دارند، در هنگام ساخت رنگدانه‌ها، مواد زائدی را تولید کند که منجر به نابودی و تخریب سلول‌های رنگدانه‌ای شود.
- ممکن است سلول‌های عصبی با بوجود آوردن مواد سمی به سلول‌هایی که رنگدانه‌ساز هستند، آسیب برسانند.
- و یا سیستم ایمنی در مواقعی که در حال دفاع از بدن در مقابل عوامل بیگانه است توانایی تشخیص سلول‌های رنگدانه‌ساز را نداشته و شروع به تخریب و آسیب رساندن به آن‌ها کند.
آیا بیماری پیسی (ویتیلیگو، بَرَص) واگیردار است؟
این سوالی است که ممکن است برای بسیاری از شما نیز پیش آمده باشد. پزشکان در جواب این سوال باید می گویند که خیر. بیماری پیسی یک بیماری مُسری و واگیر دار نیست و این موضوع از نظر دانشمندان و پزشکان نیز به اثبات رسیده است، ولی ژنتیک در انتقال این بیماری دخیل است. اما در صورتی که هر دو والد (هم پدر و هم مادر) به بیماری پیسی مبتلا باشند ممکن است به احتمال 20%، فرزندی مبتلا به بیماری ویتیلیگو متولد شود. خوب است بدانید که بیماری پیسی برای ازدواج مانعی ندارد و از طریق ارتباط پوستی و زناشویی نیز قایل سرایت نیست.
عامل اصلی شیوع و گسترش پیسی (ویتیلیگو، بَرَص) چیست؟
چون دلیل بیماری پیسی هنوز به طور قطعی مشخص و اثبات نشده است نمی‌توان به طور کامل گفت که عامل شیوع آن چیست. اما به گفته دانشمندان حدود 3% از این بیماری ژنتیکی و وراثتی است و می‌تواند منشا عصبی نیز داشته باشد. بیماری پیسی مختص به یک منطقه خاص از جهان نیست و هرکسی از هر نقطه‌ای از جهان ممکن است به این بیماری مبتلا شود. همچنین این بیماری رده سنی خاصی را در بر نمی‌گیرد اما بیشتر افراد بالای نه سال به آن در گیر می‌شوند.
قابل ذکر است که بیماری بَرَص مخصوص جنس مذکر و مردان یا جنس مونث و زنان نمی‌باشد و به طور یکسانی می‌تواند هر کدام را درگیر کند و حدود 2% از کلِ افراد جهان به بیماری پیسی مبتلا هستند.
سن شروع بیماری پیسی چند سال است؟
برای پاسخگویی به این سوال، جواب قطعی و ثابتی وجود ندارد و ممکن است بیماری پیسی از نوزادی همراهِ فرد باشد یا در کودکی و نوجوانی به آن دچار شود. اما در مطالعات اخیر، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که 50% از تمامِ افراد مبتلا به پیسی (حدود 45 ملیون نفر در سراسر جهان) علائم این بیماری را قبل از رسیدن به سن 20 سالگی، در خود یافته‌اند و نشانه‌های بیماری پیسی در پوست آن‌ها بروز کرده است. همچنین؛ بیش از95% از این افراد قبل از رسیدن به دهه چهل زندگی خود (40 سالگی) دچار بیماری پیسی شده‌اند. از این مطلب می‌توان نتیجه گرفت که میانگین سنی شروع این بیماری تقریبا 20 سالگی است.
بیماری پیسی در زنان چگونه صورت می‌گیرد؟
پزشکان معتقدند که یکی از عواملی که باعث بروز پیسی در زنان میشود عفونت و مشکلات تخمدان در زنان است. زیرا تعدادی از زنان که بیماری بَرَص را دارند مشکل تخمدان داشته و برخی نیز تخمدان خود را که بدلیل عفونت برداشته‌اند، به این بیماری دچار شده‌اند. در نتایج و اظهارت جدید دانشمندان، وجود مشکل در غدد تناسلی زنان را، یکی دیگر از عوامل مبتلا شدن زنان به پیسی می‌دانند.
علائم و نشانه‌های ظاهری بیماری پیسی(ویتیلیگو، بَرَص):
اصلی‌ترین نشانه و علامت ظاهری بیماری پیسی، بوجود آمدن و ظاهر شدن لکه‌هایی به رنگ سفید (پیگمانتاسیون) است. معمولا نواحی پوست صورت، لب، دهان، چشم، دست‌ها، بازوها، کشاله ران و نواحی تناسلی را درگیر می‌کند و این نشانه بیشتر بر روی این نواحی ظاهر میشود.
آیا نشانه‌های ظاهری و مشخصات بیماری پیسی (ویتیلیگو، بَرَص) تقسیم‌بندی می‌شوند:
مشخصات بیماری پیسی را به سه بخش (الگو) تقسیم بندی کرده‌اند که در زیر آن‌ها را به صورت مختصر تشریح و بررسی کرده‌ایم، این الگوها عبارت‌اند از:
- ژنرالیز: در این الگو علاوه بر ایجاد لکه‌های سفید رنگ، موهای این نواحی نیز سفید می‌شوند یا منجر به سفیدی زودرَس در موها، ریش، ابرو و موی نواحی دیگر در بدن شود.
- کانونی: بیماری پیسی باعث ایجاد لکه در یک محل خاصی از بدن یا تعدادی از نواحی پوست بدن شود که به آن الگوی کانونی گفته میشود.
- سگمنتال: ساده‌ترین الگو در بیماری پیسی است. لکه‌های بوجود آمده در اثر پیسی در یک نقطه از بدن، به الگوی سگمنتال معروف است.
علائم بالینی بیماری پیسی چیست؟
از علائم بالینی بیماری پوستی پیسی می‌توان به وجود لکه‌های سفید رنگ و متفاوت از پوست، اشاره کرد، این لکه‌ها در هنگام آشکار شدن اول به صورت کم رنگ و شبیه به پوست ظاهر می‌شوند سپس رفته رفته از رنگ آن‌ها کاسته میشود و به رنگ سفید در می‌آیند. در ابتدا و هنگام ظاهر شدن این لکه‌ها در کودکان تازه متولد شده، شمار زیادی از مردم آن را با خال مادر زادی اشتباه می‌گیرند. این احتمال در صورتی درست است که کودک زیر یک سال باشد که باید جهت تایید و یا رد این گزینه به پزشک متخصص پوست مراجعه کرد.
آیا بیماری پیسی روی موها و مخاط نیز تاثیر گذار است؟
در بیماری پیسی مخاط و موها نیز درگیر می‌شوند. البته به شدت و درجه پیسی نیز بستگی دارد. بیماری پیسی علائم و نشانه‌های شایعی دارد که مهم‌ترین علامت شایع این بیماری ماکول (لکه‌ها بر روی یک ناحیه کوچک از پوست بدن بوجود می‌آیند و رنگ آن‌ها از پوست کاملا متفاوت است) است. از دیگر نشانه‌های شایع بیماری پیسی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- لکه‌های صاف (سفید رنگ هستند و بدلیل صاف بودن لمس نمی‌شوند)
- لکه‌های قرینه (این لکه‌ها در هر دو طرف بدن، هردو دست و یا نواحی قرینه دیگری را درگیر می‌کند و جایی که این لکه‌ها بوجود می‌آیند مشابه است)
- لکه‌های گسترش یافته (ناحیه‌های بیشتر و بزرگی را درگیر کرده‌اند، شکل نامرتب و تقریبا بدون رنگی دارند)
- لکه‌هایی به اندازه دو میلیمتر تا چند سانتی متر
- لکه‌های بدون خارش، بدون درد و بدون زجر
- خاکستری و سفید شدن زود هنگام و زودرَس موها
آیا روشی جهت پیشگیری و درمان بیماری پیسی(ویتیلیگو، بَرَص) وجود دارد:
مهم‌ترین روش پیشگیری از بیماری پیسی این است که به طور مداوم و مستمر در برابر نور خورشید قرار نگیرید. زیرا نور خورشید حاوی پرتوهای خطرناکی همچون پرتوهای فرابنفش است که در صورت نفوذ به پوست منجر به ایجاد مشکلات پوستی میشود.
در صورتی که انجام برخی از کارها منجر به در معرض قرار گرفتن آفتاب به صورت مدوام می‌شوید لازم است که از عینک آفتابی، ضد آفتاب یا چتر و در موارد شدیدتر نیز استفاده از دستکش استفاده کنید.
چگونه بیماری پیسی (ویتیلیگو، بَرَص) را تشخیص دهیم؟
در اولین قدم؛ جهت تشخیص بیماری پیسی بایستی به پزشک مراجعه کرد تا پس از آزمایش‌های پوستی و بررسی سابقه خانوادگی و همچنین میزان واکنش پوست به آفتاب، نظر قطعی در رابطه با این بیماری را عنوان کند. از طرفی نتایج آزمایش‌های پوستی و نمونه‌گیری از پوست ممکن است منجر به تشخیص عدم وجود رنگدانه‌ها و تایید بیماری پوستی شود و یا نشانه‌های شروع بیماری پیسی را مشخص کند. در این بین برخی از آزمایش‌ها را که با نام «12ب» شناخته میشود؛ از طریق خون می‌گیرند تا نتایج قطعی‌تر باشد. در تکمیل این نوع آزمایش‌ها، غده تیروئید نیز باید تست و آزمایش شود؛ زیرا که زیرا کم کاری غده تیروئید یکی از نشانه‌های وجود بیماری پیسی است.
آیا درمانی قطعی یا راهی جهت کنترل بیماری پیسی وجود دارد؟
همانطور که در مطالب بالا اشاره کردیم بیماری پیسی به‌دلیل مشخص نبودن علت آن درمان قطعی ندارد، اما بدون خطر است. بیشتر درمان‌هایی که انجام به صورت استعمالی است و مقدار داروهای تجویز شده و دوز آن‌ها به «شدت بیماری بَرَص» بستگی دارد. درمان بیماری پیسی به چند روش زیر امکان پذیر است (این روش‌ها به صورت کاملا قطعی و به منظور ریشه کن شدن نیست)
- داروها: پزشک مربوطه برای کمک به درمان پیسی از داروهای کمکی و استعمالی همچون، کِرِم‌های کورتیکو استروئیدی، تاکرولیموس و پیمکروسیموس کمک می‌گیرد که به صورت استعمالی بر روی پوست درگیر شده، استفاده می‌شوند.
- نوری(PUVA (پی یو وی ای)): در روش نوری، داروی شیمیایی پسورالن را تجویز می‌کنند که استفاده از این دارو منجر به حساس شدن بیمار پیسی به نور خورشید و آفتاب خواهد شد. در ادامه؛ پوست را در مقابل UVA (یو وی ای) که می‌توان گفت نوعی پرتو فرابنفش است، قرار می‌دهند. این روش درمان نیازمند دستگاه‌های خاص و پیشرفته‌ای است و باید به پزشک متخصص و با تجربه مراجعه کرد. البته این روش عوارضی همچون آفتاب سوختگی، بوجود آمدن کک و مک و متاسفانه مستعد شدن پوست به سرطان را به همراه دارد و باید بعد از این روش درمانی حتما از عینک آفتابی استفاده کرد و در حد امکان از رفتن به زیر آفتاب و نور خودداری کرد.
- اشعه ماوراء بنفش: از این اشعه به عنوان یک شوک و تحریک کننده سلول‌های رنگدانه‌ای پوست استفاده می‌کنند. این روش نیازمند لامپ‌های مخصوص و لیزرهای به‌روز است ولی عوارض آن نسبت به نوع درمان نوری بسیار کمتر است.
- پیوند پوست: در این روش پوست سالم را به پوست نواحی درگیر شده پیوند می‌دهند. این روش درمانی بسیار کم استفاده میشود و زیاد روش مناسبی برای درمان پیسی نیست.
- از بین بردن رنگدانه‌های باقی مانده: در بعضی موارد پیسی بسیار گسترده است و این روش برای این نوع پیسی گسترده مناسب است. به این صورت که ناحیه‌های طبیعی پوست را با استفاده از لیزر رنگ زُدایی می‌کنند تا پوستی یکنواخت ظاهر شود. طول درمان این روش یک سال است ولی در عین طولانی بودن، بسیار جوابگو و موثر است.
- جراحی: جراحی آخرین راه حل است و برای کسانی که بیش از پنج ماه به طور مداوم نشانه‌های پیسی را داشته باشند مورد استفاده قرار می‌گیرد. این درمان به این صورت است که منطقه‌ای از پوست را که به واسطه پیسی رنگ آن تغییر کرده است را برداشته و پوست سالم را جایگزین می‌کنند، این روش برای کودکان غیر قابل استفاده و ممنوع می‌باشد. توصیه میشود کسانی که مستعد بیماری‌های کوئید یا اسکار هستند از این روش درمانی پرهیز کنند.
درمان بیماری پیسی چقدر طول می‌کشد؟
طول درمان بیماری پیسی تقریبا به اندازه لکه‌های بوجود آمده بستگی دارد، یعنی هرچقدر که میزان اندازه لکه‌ها کوچک‌تر باشد طول درمان نیز کمتر است. اگر کسی دارای لکه‌های پیسی تقریبا یک تا دو میلیمتر باشد، دوره درمان آن حداقل سه تا شش ماه و حداکثر شش ماه تا یک سال به طول می‌انجامد، این درمان نیز در صورتی امکان پذیر است که به موقع به پزشک مراجعه کرده باشید. در صورتی که دیر اقدام کنید و لکه‌ها بزرگ شده باشند (یک سانتی متر یا بیشتر) درمانی ندارد و فقط می‌توان با کمک دارو جلوی پیشرفت آن را گرفت.
اهمیت سبک زندگی سالم برای مبتلایان پیسی(ویتیلیگو، بَرَص) چیست؟
برای کسانی که به پیسی مبتلا هستند کیفیت زندگی از اهمیت بالایی برخوردار است. این گونه افراد باید از استرس، اضطراب، تنشهای عصبی و موارد این چنینی دور باشند. زیرا که این عوامل موجب تشدید این بیماری می‌شوند. لکه‌های ایجاد شده بر روی پوست افراد مبتلا به پیسی باعث میشود که فرد از لحاظ روحی و روانی بهم بریزد.
تغذیه در افرادی که به بیماری پیسی مبتلا هستند نسبتا مهم است و در روند درمان بیماری پیسی تاثیر بسزایی خواهد داشت. استفاده از چربی، نوشیدنی‌های غیر طبیعی، نمک زیاد، خیارشور، نان و آرد سفید، غذاهای فرآوری شده، غذاهای سرخ شده، قهوه، شکلات، چای پرنگ و مواردی که پزشک آن‌ها را منع کرده است، ممنوع است و ممکن است استفاده از آن‌ها باعث تشدید بیماری پیسی شوند.
اما استفاده و مصرف غلات کامل (ارزن، حریره، جو، جو دوسر) میوه‌های طبیعی (گلابیف زردآلو، آناناس، انگور و میوه‌های طبیعی دیگر) نوشیدن مایعات طبیعی (چای کم رنگ، چایی سبز با مخلوط عسل و نوشیدنی‌های طبیعی) سبزیجات (گل کلم، سیب زمینی، اسفناج و سبیزیجات مهم دیگر) آجیل و خشکبار، روغن زیتون و روغن‌های گیاهی، مکمل‌ها (12ب، 5ب، فولیک اسید، روی و مکمل گیاهی جینکوبیلیلوبا و و مکمل‌های مفید دیگر) و مواد غذایی مهم دیگر که برای بیماری پیسی مفید هستند، پیشنهاد می‌شوند. اما فراموش نکنید که برای رژیم غذایی خود بایستی حتما با پزشک مشورت کنید.
درمان بیماری پیسی با قارچ گانو درما ممکن است؟
قارچی قرمز رنگ و کمیاب با نامی کاملِ گانو درما لوسیدوم، که به معنای روشنایی (گانو) و پوست (درما) است. از معنی این قارچ می‌توان فهمید که برای بیماری بَرَص مفید است. این قارچ کمیاب، معمولا بر روی تنه درختانی که در حال خشک شدن و پوسیده شدن هستند رشد می‌کند و از موارد مصرف آن می‌توان به صنایع آرایشی و بهداشتی اشاره کرد.
تاثیر گانودرما بر روی بیماری پیسی را نمی‌توان انکار کرد. گانودرما عنصرهایی دارد که منجر میشود سلول‌های ملانوما به فعالیت و گردش بیافتند. علاوه بر آن؛ اسید موجود در گانودرما باعث تقویت سیستم ایمنی میشود و این عوامل از تخریب ملانین‌ها جلوگیری می‌کنند.
بررسی تمام جوانب روحی و روانی بیماران دچار پیسی
یکی از نواحی بسیار مهمی که بیماری پیسی آن را تحت تاثیر قرار می‌دهد، پوست صورت است که با ایجاد لکه‌هایی با رنگ متفاوت، باعث تغییرات ظاهری در صورت میشود. از تاثیرات مخرب آن که باعث میشود درمان پیسی دچار مشکل شود، میزان استرس و اضطرابیست که بیمار متحمل میشود. در این هنگام بیمار بسیار به حمایت و محبت نیاز دارد. پیشنهاد میشود علاوه بر مراجعه به فوق تخثث پوست و مو به یک روانشناس و روانپزشک نیز مراجعه کنید.
معرفی چند بیماری مشابه به بیماری پیسی(ویتیلیگو، بَرَض)
چند نوع بیماری پوستی وجود دارد که بدلیل شباهت علائم و نشانه‌های آن در بسیاری از مواقع فرد و پزشک را در تشخیص بیمار به شک می‌اندازد. بیشترین شباهت به بیماری پیسی را دو بیماری پیتریازیس آلبا و پسوریازیس دارند که در زیر به صورت خلاصه آن‌ها را بررسی می‌کنیم:
بیماری پیتریازیس آلبا: سن شیوع این بیماری به طور میانگین 25 سال است، همچون بیماری پیسی رنگدانه‌های پوست از بین می‌رود و درمان خاصی ندارد. اما به صورت موقتی فرد را مبتلا می‌کند و یک نوع اختلال خوش‌خیم پوستی بشمار می‌رود. این بیماری بیشتر در کسانی که سابقه آلژی و به آلرژیک مبتلا هستند رخ می‌دهد.
بیماری پسوریازیس: بیماری پسوریازیس از این رو که یک بیماری پوستی است و از ختلال سیستم خود ایمنی بدن بوجود می‌آید و باعث بوجود آمدن لک‌هایی بر روی پوست میشود به بیماری بَرَص بسیار شباهت دارد. بیشتر لک‌ها ایجاد شده در این بیماری به رنگ سفید و نقره‌ای است و معمولا در بیشتر مواقع در این بیماری نواحی درگیر شده به رنگ قرمز متمایل میشود.
در ادامه به بررسی برخی سوالات متداول از شما خوانندگان همیشگی می‌پردازیم:
چه عواملی باعث ایجاد بیماری پیسی (ویتیلیگو، بَرَص) می‌شوند؟
بیماری پیسی یک دلیل خاص و ویژه ندارد و هنوز در دست بررسی است اما موارد زیر در بروز این بیماری نقش بسیار مهم و پر رنگی دارند که به شرح زیر هستند:
- عوامل وراثتی و ژنتیکی (اگر والدین هر دو مبتلا به پیسی باشند ممکن است فرزندی به دنیا بیاورند که مبتلا به پیسی باشد)
- اختلال‌های سیتم ایمنی (اختلال سیستم ایمنی ممکن است منجر شود که سیستم ایمنی بدن سلول‌های خودی را از بیگانه تشخیص ندهد و به آن‌ها حمله کند که این امر موجب تخریب و آسیب به آن‌ها میشود. )
- علل تضعیف اعصاب (تغیرات هورمونی (قاعدگی، یائسگی، بارداری و عوامل این‌چنینی)، دیابت شیرین، عملکرد نادرست غده تیروئید، کمبود شدید گلبول‌های قرمز و دیگر موارد این چنینی)
در آخر نیز بهتر است بدانید که بیماری پیسی قابل انتقال به صورت تماس پوستی، جنسی و ازدواج نیست. و این باور که بیماری پیسی واگیردار است یک باور کاملا غلط و اشتباه است و این موضوع کاملا مورد تایید دانشمندان و متخصصان پوست است.
تنها امکان منتقل شدن بیماری پیسی فقط ژنتیک، به مقدار کمی است و افراد مبتلا به پیسی برای ازدواج و بچه دارشدن و بارداری مشکلی نخواهند داشت، بیماری پیسی درمان قطعی ندارد اما منجر به مرگ نمیشود و می‌توان خطرات آن را با مراجعه به پزشک متخصص و مصرف داروهای تجویز شده به صورت منظم کم کرد، افراد مبتلا به بَرَص حتما باید خود را در معرض نورخورشید قرار ندهند زیرا باعث تشدید بیماری پیسی میشود.
آیا بیماری پیسی قابل انتقال است؟
این بیماری به طور قطعی و کامل قابل انتقال نیست زیرا مسری و واگیر دار نیست، تنها دلیلی که در انتقال این بیماری نقش دارد ارث و ژنتیک است، ارث و ژنتیک در این بیماری نقش کم رنگی دارد بطوریکه حدود 20% از مبتلایان به بیماری پیسی در سراسر جهان، در خانواده‌ای بدنیا آمده‌اند که بیماری پیسی را داشته‌اند به این صورت که اگر والدین هردو به بیماری پیسی دچار باشند به احتمال 20% درصد نیز فرزندی مبتلا به این بیماری را بدنیا می‌آورند اما از لحاظ اینکه ازدواج با فرد مبتلا به پیسی، باعث انتقال این بیماری به شما نیز میشود، کاملا مطمئن باشید که این یک فکر بی‌پایه و اساس است.
چه چیزی برای بیماری بَرَص خوب است؟
برای بیماری پیسی علاوه بر داشتن روحیه خوب و دور از استرس، تغذیه سالم و مقوی نیز تاثیر بسزایی در روند کنترل و کمک به درمان بَرَص دارد، گنجاندن میوه‌های طبیعی همچون سیب، انار، انگور ودیگر میوه‌های طبیعی و خالص، و غذاهای غلات دار و نوشیدنی‌های طبیعی، در سبد غذایی روزانه می‌تواند به بیماران پیسی کمک کند تا زودتر درمان شوند، همچنین استفاده از عسل و زردچوبه به صورت خوراکی و یا استعمال خارجی بر روی پوست از نظر طب سنتی و درمان گیاهی توصیه شده است و راهی برای کمک به درمان بَرَص معرفی شده است.
